Tarihte, ister tapınaklardan bahsetsek, ister doğadaki yerlerden bahsetsek, farklı zamanlar ve farklı ülkeler farklı ibadet yerleri anlamına gelir. Tapınaklar, her türden kutsal yerler veya bize ilahi bir şeyi hatırlatan herhangi bir şey gibi bu yerlerin çok çeşitli var. İnsanların çevre ile özel bir ilişkisi vardır. Bu, farklı yerlerin yalnızca basit doğaları için övülmediği anlamına gelir. Aynı şekilde Kudüs, üç İbrahimî din için kutsal bir yer olduğu için Keltlerin de kutsal yerleri vardı. Tek fark, Keltler için bu yerlerin şehirler veya tapınaklar değil, bu şehirleri ve tapınakları çevreleyen ormandaki kutsal korular olmasıdır.
Bu kutsal korularla ilgili çok fazla bilgi olmamasına rağmen, İspanya'nın batısındaki Galiçya'dan Türkiye'nin merkezindeki Galatya'ya kadar varlıklarının buluntu belirtilerine aşinayız. Bu, tüm Keltlerin ritüellerini kutladıkları ve tanrılarına dua ettikleri bu yerlere sahip oldukları anlamına gelir. Bazı belirli ağaçların kutsal sayılacağı zamanlar vardır.
Kelt mitolojisine dayanan Keltler, “nemetions” olarak adlandırılan kutsal bahçeleri kullandılar. Olaya karışan tanrı genellikle koruların tanrıçası olarak bilinen Nemetona idi. Kutsal koru veya "nemeton", esas olarak bir açık hava ibadet yerini ve eski din Druidizm'in merkezini temsil eden bir Kelt tasarımıydı. Tanrıça Nemetona'nın adı 'tapınak' veya 'kutsal alan' anlamına gelir. O, öncelikle Fransa, Almanya ve İngiltere'de tapılan bir Romano Kelt tanrıçasıdır.
Keltler tapınak inşa etmediler, bunun yerine maneviyatlarını ağaç oyuklarında uyguladılar. Nemetona'nın bu ağaçları benzersiz bir koruyucu varlıkla koruduğu söylenir ve sonuç olarak bölge kutsal bir alan olarak işaretlenir. Burası ruhun doğayla ve tanrıçayla bütünleşerek sustuğu ve sakinleştiği bir tür yer.
Roma döneminde, Bath, İngiltere'de bir türbe dikildiğinde, Nemetona'yı bir asa tutan ve üç kukuletalı figür (üçlü tanrıçayı temsil eden) ve bir koç (erkek doğurganlık sembolünü temsil eden) ile çevrili oturan bir kraliçe olarak tasvir ediyor. İsimleri Romalılar tarafından 'ışık' veya 'parlayan' anlamına gelen bir fırtına savaş tanrısı olan Leocitios Mars ile eşleştirildi. Roma tanrılarının yerel tanrılarla bu şekilde eşleştirilmesi, o dönemde alışılmadık bir durum değildi.
İlk bakışta, bu eşleştirme garip ve Nemetona'nın gücünü alçaltıcı görünse de, araştırmalar onun ilk olarak 'kutsal korunun kralı' olarak bilinen ve aynı zamanda Mars'la da ilişkilendirilen yerel tanrı Rigonemetis ile ilişkili olabileceğini göstermiştir. . Bu, Mars'ın Kelt tanrısının koruma, iyileştirme ve tarımla ilişkilendirilmesi gerçeğinden kaynaklanmaktadır; Keltlerin Rigonemetis'i benzer niteliklere çok benzer, özellikle kutsal koru, kutsal anne ve yaşam kaynağının koruyucusu olarak görmeleri olasıydı.
Leocitios'un şimşek yönü, druid'in şimşeğin ağaçlar, özellikle meşeler için kutsal olduğuna olan inancıyla da ilişkilendirilebilir. Bu tür korular Almanya, İsviçre, Çek Cumhuriyeti ve Orta Avrupa'daki Macaristan'da, Fransa'daki Antik Galya'nın birçok yerinde, ayrıca İngiltere ve Kuzey İrlanda'da bulunmuştur. En ünlü nemeton alanlarından biri, Fransa, Brittany'deki Locronan yakınlarındaki Nevet ormanındakidir.
Yorumlar